وقتی که شور انقلابی فرو نشست...
مرحوم علامه طهرانی می‌فرمودند:
وظیفه‌ی من الان در قبال انقلاب اسلامی تالیف و کتابت معارف اصلی اسلام است. باید معارف را روان و ساده نوشت و به دست مردم‌رساند.
اگر معارف به دست مردم نرسد و اندیشه‌ی آنها اصلاح نشود، وقتی شور انقلابیِ آنها فرونشست این دلبستگی به انقلاب و اهداف آن سست می‌شود.
نورمجرد3، ص189
مهم‌تر از گرفتنِ مسئولیتِ رسمی حکومتی...
برخی در اوایل انقلاب معترض بودند چرا مرحوم علامه طهرانی مسئولیتی نپذیرفته اند، غافل از آنکه پاسبانی از حریم علوم و معارف اسلامی که از بزرگترین اهداف انقلاب بود اهمیتش به مراتب بیشتر از اشتغال به امور رسمی حکومتی است و این از کسی جز امثال ایشان که جامع معقول و منقول بود میسور نبود.
(نور مجرد، ج3،ص156)
دریافت
حجم: 2.43 مگابایت
نظر علامه حسن زاده آملی درباره بنیانگذار کبیر انقلاب:
اگر اسم کار مرا لوس‌بازی نمیگذاشتند، اسم کتابم را می‌گذاشتم «عیون خمینی»
زمانی ایشان [علامه حسن زاده آملی] می‌فرمود اگر اسم کار من را لوس‌بازی نمیگذاشتند و اگر تلقیِ خوشی صورت می‌‌گرفت و مصون بود از تلقی‌های ناخوش، من این کتاب «عیون مسائل النَفس » را -که در مسائل نفس است و کتاب مهمی است - و کتاب سر پیری من است، مال ایام جوانی‌‌ام نیست، یعنی یک عمر کار کرده‌ام و حاصلش این شده است، اسم این کتاب را می‌گذاشتم «عیون خمینی».
▫️برای قدردانی از شخصیتی همچون ایشان که بنیانگذار جمهوری اسلامی و تمهید کننده تمام تلقیات علمی و عملی برای حوزه ها و کاری که ایشان کرد واقعا هیچکدام از آقایان در طول تاریخ نکردند. این همه تمهید و مقدمات فراهم کردن کار مهمی است.
آیةالله حسن رمضانی از شاگردان علامه حسن زاده آملی
افرادی مانند مرحوم [شهید] طیّب واقعاً افراد قابلی هستند که اگر تربیت بشوند در شرع برخلاف مقدس مآب‌ها خیلی قیمتی هستند.
اگر همین طیب، مثلا از کوچکی در دست امیرالمومنین تربیت شده بود از کجا که مثل مالک اشتر نبود؟
طیّب واقعا همه چیزش را برای انقلاب داد.
مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی
یازدهم آبان ماه؛ سالگرد شهادت طیب حاج رضایی( مجاهدِ انقلابیِ لوطی مَسلک که در سال 1347تیرباران شد)
مرحوم آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: باید وجوهات را برای کشتن شاه مصرف کنیم. اگر او خودش حذف شود، یکی دیگر را سر کار می‌آورند که در ابتدای کار ضعیف است و نمی‌تواند فشار بیاورد. فشار بر روحانیت کاهش می‌یابد و ما خواهیم توانست کار اصلی خودمان را انجام دهیم.
...یکبار با سرور و شادمانى خدمت ایشان {عارف واصل آیت الحق مرحوم سید هاشم حداد الموسوی، شاگرد خاص مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی} عرض کردم: حضرت آیت‌الله خمینى به
ایران تشریف آورده‌اند و إن‌شاءاللـه بحول و قوّه الهى دیگر مفاسد و مظاهر
کفر و ظلم برچیده‌شده و احکام نورانى شریعت عملى میگردد، از این پس دیگر
حکومت إسلام است و پرچم توحید بر فراز میهنمان به اهتزاز درآمده، و این
حکومت مقدّمه طلوع آفتاب دولت نور و ظهور حضرت بقیّه‌الله‌الأعظم
أرواحناله‌الفداء خواهد بود.
حضرت آقاى حدّاد فرمودند: «خیر! این، اسم إسلام است نه حقیقت اسلام، و
موفّق نخواهند شد حقیقت إسلام را عملى نمایند؛ حقیقت إسلام تنها با ظهور و
تحقّق دولت کریمه امام زمان علیه‌السّلام اجراء شده و گسترش مى‌یابد! ولیکن
خداوند اسم اسلام را نیز دوست دارد و این حکومت به همین مقدار نیز مطلوب و
محترم است و باید از آن دفاع کرد و آن را تقویت نمود.»
منبع: کتاب نور مجرد جلد اول ، ص306 و 307
اگر کسى در مجلسى حضور یافته باشد که در آن از نظام اسلامى بدگوئى مى شود، اگر می تواند دفاع کند واجب است دفاع نماید وگرنه نشستن در آن مجلس جائز نیست.
مرحوم علامه آیت الله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی ( «نور مجرد»، ج1، ص: 199)