عرفان و سیاست

بررسی نسبتِ عرفان و عُرَفا با سیاست و مسائل اجتماعی سیاسی

عرفان و سیاست

بررسی نسبتِ عرفان و عُرَفا با سیاست و مسائل اجتماعی سیاسی

عرفان و سیاست

بسم‌الله الرحمن الرحیم
آیا عرفان می تواند در حوزه تفکر سیاسی اثرگذار باشد؟ شاید چنین به نظر رسد عرفانی که به دنبال رهایی از کثرات عالم و رسیدن به فناء فی الله است، نمی تواند در حوزه اندیشه سیاسی حضور داشته باشد.

این وبگاه به دنبال بررسی کم و کیفِ نسبت علما و عرفای متاخر در عرصه فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی است

* تلگرام: t.me/erfanvasiasat
* اینستاگرام: instagram.com/erfanvasiasat
* آپارات: aparat.com/erfanvasiasat

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مبارزات انقلاب» ثبت شده است


مهم‌تر از گرفتنِ مسئولیتِ رسمی حکومتی...

برخی در اوایل انقلاب معترض بودند چرا مرحوم علامه طهرانی مسئولیتی نپذیرفته اند، غافل از آنکه پاسبانی از حریم علوم و معارف اسلامی که از بزرگترین اهداف انقلاب بود اهمیتش به مراتب بیشتر از اشتغال به امور رسمی حکومتی است و این از کسی جز امثال ایشان که جامع معقول و منقول بود میسور نبود.

(نور مجرد، ج3،ص156)



به همت عالی، اراده استوار و متین، ثبات قدم و تصمیم راسخ آن زعیم عالیقدر [حضرت آیت‌الله العظمی خمینی] خداوند شما را نجات داد و از گرداب‌های بلا و غََمرات سهمگین، لُجه‌های تاریکِ این دریای ژرف و طوفانی رهانید، شما را از رق عبودیت به مقام عزت و استقلال رسانید.

مرحوم علامه آیت‌الله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی
کتاب «نور مجرد» ج۳ص۲۲۴

افرادی مانند مرحوم [شهید] طیّب واقعاً افراد قابلی هستند که اگر تربیت بشوند در شرع برخلاف مقدس مآب‌ها خیلی قیمتی هستند.

اگر همین طیب، مثلا از کوچکی در دست امیرالمومنین تربیت شده بود از کجا که مثل مالک اشتر نبود؟

طیّب واقعا همه چیزش را برای انقلاب داد.


مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی

یازدهم آبان ماه؛ سالگرد شهادت طیب حاج رضایی( مجاهدِ انقلابیِ لوطی مَسلک که در سال 1347تیرباران شد)

آیت الله بهجت و شاه مخلوع


مرحوم آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: باید وجوهات را برای کشتن شاه مصرف کنیم. اگر او خودش حذف شود، یکی دیگر را سر کار می‌آورند که در ابتدای کار ضعیف است و نمی‌تواند فشار بیاورد. فشار بر روحانیت کاهش می‌یابد و ما خواهیم توانست کار اصلی خودمان را انجام دهیم.



ما دنباله رو و تاییدکننده نظام هستیم



...والد معظّم رضوان الله علیه(مرحوم علامه طهرانی) به قدرى بر کتمان این مسائل حسّاس بودند که با برخى از دوستان قدیمیشان که شمّه اى از این مسائل را بیان کرده و سعى داشتند ایشان را در سالهاى پس از انقلاب خصوصاً پس از رهبر فقید انقلاب مطرح کنند، در سالهاى آخر عمر قطع ارتباط نموده و به حقیر فرمودند: بنده دیگر با ایشان ملاقات نمى کنم، ایشان نباید دربارۀ بنده چیزى ابراز میکردند. و فرمودند: ما همیشه دنباله رو و تأئید کننده هستیم و نمى خواهیم جلودار و رئیس شویم.


حضرت آیت الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی ( کتاب « نور مجرد» جلد سوم ، ص147)