بزرگترین کرامت آیةالله بهجت ، زنده کردن دل ها بوده است...
سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان:
به اعتقاد من - البته در حد نظر قاصر بنده، بنده هیچ ادعایی ندارم ولی گمان می کنم - بزرگترین کرامت ایشان[مرحوم آیت الله بهجت] زنده کردن دل ها بوده است. زنده کردن دل ها. این تأثیر عجیب و غریبی که [ایشان داشتند، دل ها را زنده می کرد].
مثلا بعضی اشخاص میگویند فلان شخص جلوی درخت خشکی ایستاد و دست به درخت خشکیده کشید و درخت درجا سبز شد. یا درخت میوه نمیداد، به آن دست کشید یا دعایی خواند و درخت از آن به بعد میوه داد.
نفوس
بشری بسیار پیچیده تر از یک درخت ساده هستند. معادله یک درخت، معادله
بسیار ساده ای است. ولی نفوس [و دل هایی] که شیاطین جن و انس بر آن مسلط
شده اند [معادله بسیار پیچیده ای دارند و زنده کردنشان بسیار سخت است]
دریافت
حجم: 2.43 مگابایت
نظر علامه حسن زاده آملی درباره بنیانگذار کبیر انقلاب:
اگر اسم کار مرا لوسبازی نمیگذاشتند، اسم کتابم را میگذاشتم «عیون خمینی»
زمانی ایشان [علامه حسن زاده آملی] میفرمود اگر اسم کار من را لوسبازی نمیگذاشتند و اگر تلقیِ خوشی صورت میگرفت و مصون بود از تلقیهای ناخوش، من این کتاب «عیون مسائل النَفس » را -که در مسائل نفس است و کتاب مهمی است - و کتاب سر پیری من است، مال ایام جوانیام نیست، یعنی یک عمر کار کردهام و حاصلش این شده است، اسم این کتاب را میگذاشتم «عیون خمینی».
▫️برای قدردانی از شخصیتی همچون ایشان که بنیانگذار جمهوری اسلامی و تمهید کننده تمام تلقیات علمی و عملی برای حوزه ها و کاری که ایشان کرد واقعا هیچکدام از آقایان در طول تاریخ نکردند. این همه تمهید و مقدمات فراهم کردن کار مهمی است.
آیةالله حسن رمضانی از شاگردان علامه حسن زاده آملی
یکی از حاضرین جلسه به نشانهی اعتراض گفت: بعضی از این آقایان(شاگردان مرحوم علامه طهرانی) از استعمال کلمه "امام" برای امام راحل امتناع میکنند؛
رهبر معظم انقلاب فرمودند: همین نائبالامامی که اینها میگویند بسیار از امامی که شما میگویید پربارتر است.
___
جلسهی غیرعمومی با حضور هشت تن از مدیران استانی و ملی(اسامی محفوظ) | دهم فروردین 1392 دارالزهد حرم مطهر رضوی
نظر حضرت آیتالله حاج سیدمحمدصادق حسینی طهرانی (فرزندارشد مرحوم علامه طهرانی و از شاگردان سلوکی مرحوم حاج سید هاشم حداد و حضرت علامه طهرانی) درباره انتخابات
بسمالله الرحمن الرحیم
حضور محترم احبّه و اعزّه از طلّاب معظّم و غیرهم
سلام علیکم و رحمةالله و برکاته
شرکت در انتخابات لازم و ضروری است و عزیزان به اشخاصی رأی دهند که صلاحیّت تام داشته و در مسیر اسلام و انقلاب حرکت می کنند.
توفیق همگان را از درگاه ربوبی مسئلت دارم.
والسلام علیکم
اقلّ العباد
السیدمحمدصادق الحسینی الطهرانی
زیرا ایشان فتوا داد: «بر مسلمان حرام است که از #دولت_کفر راضی باشد». این فتوا خیلی در مردم عراق اثر کرد و علیه #انگلستان تمام شد؛
لذا نتوانستند بهطور مستقیم و بیواسطه بر #عراق حکومت کنند و به ناچار افرادی را بهعنوان محلل و واسطه و نماینده و حافظ منافع خود بر مردم قرار دادند و بعد همانها را هم یکییکی کشتند.
مرحوم آیتالله محمدتقی بهجت
در محضر بهجت، ج۲، ص۳۸۲
مرحوم علّامهی والد [علامه طهرانی] علیرغم اینکه با تاریخ هجری شمسی مخالف بودند و نظرشان بر این بود که پیروزی انقلاب اسلامی محصول برکات ماه محرّم و صفر است ولی میفرمودند:
به هر صورت اکنون که یادبود این روز را با تاریخ شمسی در ۲۲بهمن ماه برگزار میکنند و در تأیید این انقلاب و قیام در برابر نظام طاغوت شاهنشاهی راهپیمائی میکنند، ما موظّفیم در این راهپیمائی شرکت کنیم و همراهی و پشتیبانی خود را اعلام نمائیم.
حضرت آیتالله حاج سیدمحمدصادق حسینی طهرانی
کتاب «نور مجرّد» ج۳، ص۲۲۲
جوانهای ما خیال نکنند که مساله، مساله «ملتِ گریه» است! این را دیگران القا کردند به شماها که بگویید «ملت گریه»!آنها از همین گریهها میترسند. برای اینکه گریهای است که بر مظلوم است؛ فریاد مقابل ظالم است. اینها شعائر مذهبی ماست که باید حفظ بشود. اینها یک شعائر سیاسی است که باید حفظ بشود.
بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی | ۳۰ مهر ۱۳۵۸
«غدیر» آمده است که بفهماند «سیاست» به همه مربوط است...
▫️در هرعصرى باید حکومت باشد با سیاست، منتها سیاست عادلانه که بتواند به واسطه آن سیاست اقامه صلوة کند، اقامه صوم کند، اقامه حجّ کند، اقامه همه #معارف را بکند و راه را باز بگذارد براى اینکه صاحب افکار، افکارشان را با #دلگرمى و با #آرامش ارائه بدهند...
بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، ۴شهریور۱۳۶۵
مرحوم آقا سید کمال (از شاگردان مرحوم آیتالله انصاری همدانی) با امام جلسات دونفری داشتند. برداشت من این است که امام از ایشان استفاده معنوی می کردند. شبی جلسه روسای سه قوه بود. امام بعد از ده دقیقه فرمودند: «ناراحتم حادثه ای برای ما اتفاق افتاده که خیلی ناراحتم، خیلی». ما وحشت زده شدیم. حاج احمد آقا گفت: خبر فوت آقا سید کمال را به امام داده ایم.
(کریمانه، روایت حضور مقام معظم رهبری در منازل شهدای کرمان، ص 237).
جناب سید، نظرتان درباره اهمیت عرفان و توجه به مسائل عرفانی از سوی اهل علم و خصوصا روحانیون چیست؟ به دست آوردن معرفت الهی و عرفانی در مدارس علمیه و بین طلبه های حوزه های علمیه چقدر است ؟
این از همان چیزهایی است که فقدانش در حوزه های علمیه ما حس می شد. در عراق و لبنان و شامات، یعنی در [حوزه های علمیه]غیر از ایران، این مسئله ممنوع بود و به شدت با آن می جنگیدند. البته جای تأسف فراوان است.
امام خمینی در پیام «منشور روحانیت» درباره بعضی از این مسائل صحبت کرده است. [در کشورهای دیگر وضع به این شدت بود] ولی در ایران اوضاع کمی فرق می کرد، هرچند در همان ایران هم مشکلات بزرگی وجود داشت و این نقص فقط «نقص حاد» نیست، من میگویم «نقص بسیار خطرناک» است.
ما طلبه ها، و حتی غیر طلبه ها، [شدیدا به این مسائل نیازمندیم] چون وقتی غنای انسان زیاد شود، ولی تقوایش زیاد نشود؛ وقتی علم انسان زیاد شود ولی تقوا و معرفتش زیاد نشود؛ وقتی قدرتش - مثلا قدرت نظامی با قدرت بدنی اش - زیاد شود [ولی تقوایش زیاد نشود]. این انسان، طغیان و سرکشی می کند، مستبد [و خودرأی می شود]، انحراف پیدا می کند.
برای کسی که می خواهد عالمی بزرگ یا قدرت سیاسی یا نظامی یا اقتصادی بزرگی شود، یا گروهی که می خواهند اینطور شوند یا حکومتی که می خواهد اینگونه شود، ضمانت حقیقی [برای عدم انحرافشان] همین جنبه ایمانی معرفتی روحی معنوی است.
در این حکومت ما دو وظیفه داریم: یکى اینکه کارهاى خوب را تقویت کنیم، تعریف کنیم... و {بگوییم} باید با این مشکلات بسازید. و شکّى نیست که عزّت با راحتى و خوش خوراکى و تنّعم نمى سازد، بلکه عزّت با تحمّل مشکلات و صبر و قناعت توأم است؛ ائمّۀ ما، پیغمبر عظیم الشأن ما، اینطور بوده اند و راه همین است؛ پس ما باید همیشه کارهاى خوب و مثبت را تقویت کنیم.
أمّا وظیفۀ دیگر ما اینست که: کارهاى منفى و خرابیها را هم إصلاح کنیم؛ اگر دیدیم یک جاى این دیوار یک آجرش کم شده است نباید بگوئیم: حالا که اینطور است ما هم بزنیم یک آجر دیگرش را بشکنیم! نخیر، این آجر را برمیدارى و با این ملات مى چسبانى! اگر دیدید مثلاً یکى از مصادر امور یک کار خلافى کرد، اگر ما بیائیم و در مجلس خودمان بنشینیم و از او بدگوئى کنیم، این چه فائده دارد؟ بدگوئى از او در نزد شما چه فایده دارد؟ اگر او کار زشتى کرده، ما باید به خود او متّصل بشویم و به هر قسمى که مى توانیم به او بفهمانیم و بگوئیم که: این کار شما غلط است، این کار را نکنید؛ بدون اینکه کسى هم مطّلع بشود.
این است راه إصلاح، نه بدگوئى کردن در غیاب او؛ این بدگوئى جز خرابى و فساد کارى نمى کند.
مرحوم علامه آیت الله حاج سیدمحمدحسین حسینی طهرانی ( «نور مجرد»، ج3، ص: 134)
آن زمانی که کمتر صحبتی از حکومت اسلامی به میان می آمد، مرحوم علامه هم در اثر سترگ خود، یعنی المیزان و نیز در برخی آثار دیگرش این موضوع مهم را مطرح کرد و مقالاتی به قلم ایشان در سال های اختناق سیاسی رژیم پهلوی درباره زعامت و رهبری منتشر شد که برای تبیین مبانی نظام اسلامی از منابع ارزشمندی به شمار می روند.
آیت الله محمدتقی مصباح یزدی
کتاب «تماشای فرزانگی و فروزندگی، آیت الله مصباح یزدی، ص 55»
...والد معظّم رضوان الله علیه(مرحوم علامه طهرانی) به قدرى بر کتمان این مسائل حسّاس بودند که با برخى از دوستان قدیمیشان که شمّه اى از این مسائل را بیان کرده و سعى داشتند ایشان را در سالهاى پس از انقلاب خصوصاً پس از رهبر فقید انقلاب مطرح کنند، در سالهاى آخر عمر قطع ارتباط نموده و به حقیر فرمودند: بنده دیگر با ایشان ملاقات نمى کنم، ایشان نباید دربارۀ بنده چیزى ابراز میکردند. و فرمودند: ما همیشه دنباله رو و تأئید کننده هستیم و نمى خواهیم جلودار و رئیس شویم.
حضرت آیت الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی ( کتاب « نور مجرد» جلد سوم ، ص147)